Przykład dotyczy narzędzia, które kreśli tzw. charakterystyki promieniowania anten oraz pozwala na uzyskanie rysunków niezbędnych do sporządzenia dokumentu formalnego nakazanego przez przepisy ochrony środowiska.

Pierwszym prezentowanym tu wynikiem działania skoroszytu jest przykładowa charakterystyka pozioma jakiejś anteny. Wyboru anteny dokonuje się po naciśnięciu jednego z widocznych przycisków graficznych – dla operatora to wszystko co musi wykonać. Naciśnięcie takiego przycisku uruchamia jednakże cały „łańcuch” makropoleceń, znów w języku makr Excela 4, w wyniku czego następuje przebudowa charakterystyki.

Charakterystyka taka to po prostu wykres radarowy, jeden z kilkunastu rodzajów wykresów wbudowanych do Excela. Jednak tu wykres został zastosowany w sposób nietrywialny tak, by spełnić tradycję techniczną, w której charakterystyka winna być na rysunku skierowana w prawo, a nie ku górze, jak byłoby bez specjalnego przekształcenia formuły serii.

Makropolecenia wywołane przyciskiem dokonują zmian w formule serii przez zmianę odwołań do danych umieszczonych w różnych arkuszach. Na rysunku widoczne są m. in. zakładki arkuszy o nazwach „1”… „11”; one właśnie zawierają zapisane co 1° wartości tworzące charakterystykę anteny.

Poza sporządzeniem charakterystyki promieniowania, którą następnie jako metaplik można przenieść do dowolnej innej aplikacji, narzędzie przygotowuje także inne rysunki w zależności od wybranej anteny.

Na odrębnym arkuszu przygotowano spreparowany wykres radarowy składający się z dwóch serii danych (biała i żółta). Podobnie jak poprzednio, wybór anteny następuje za pomocą przycisku.

Dodatkowo kolejne makro umożliwia wyświetlenie albo konturu od charakterystyki poziomej, albo od pionowej (tu: pochylone promieniowanie w pionie). Do tego można wybrać czy obrazek ma być zwrócony w lewo czy w prawo. Tego rodzaju usprawnienia były niegdyś konieczne by uniknąć przekształcania obrazka w dodatkowym programie bitmapowym. Z tego też powodu wykres radarowy został pozbawiony jakichkolwiek osi i opisów, otrzymana „jajecznica” mogła być wprost wklejana do innego dokumentu.

czytaj dalej: Przykład czwarty