Także ten przykład polega przede wszystkim na dość prostych formułach. Ponieważ jednak istotą zagadnienia było pewne dynamiczne przeszukiwanie tabeli danych, należało do skoroszytu wbudować odpowiednie zachowanie — akcję na żądanie.

W tym celu wykorzystano mechanizm programowy dostępny w czasie, gdy narzędzie zostało opracowane, a więc w okolicach roku 1994! Takim mechanizmem był tzw. język makr Excela 4, wcale potężny zbiór poleceń tworzący to, co informatycy nazywają właśnie makrem (makropoleceniem, makroinstrukcją). Ta prawie zapomniana możliwość wykorzystania Excela tkwi w nim do dziś, nawet w najnowszej wersji Excel 2007 makra sprzed kilkunastu lat nadal działają, co więcej — nadal można je tworzyć. Dziś mechanizm języka makr od dawna jest zastąpiony wbudowanym językiem Visual Basic for Application (VBA/Excel), co jeszcze nieraz pojawi się w dalszych przykładach.

Działanie któregoś z dwóch głównych makr wywoływano jednym z przycisków graficznych widocznych w górnym lewym narożniku okna dokumentu.

Już wówczas pojawiły się „nieśmiałe” (w porównaniu z późniejszymi, bardziej rozbudowanymi dokumentami) próby stosowania formatowania warunkowego do sygnalizowania pewnej klasy znalezionych rozwiązań – to pola zabarwione na zielono, sygnalizujące problem z doborem kanałów roboczych radiostacji.

Na ile pozwalało dopiero kilkuletnie (wówczas) obycie z arkuszami kalkulacyjnymi, starałem się nadać arkuszowi roboczemu takie formatowanie, które pomagało operatorowi w poruszaniu się po dość licznym zbiorze danych i wyników.

czytaj dalej: Przykład trzeci